Τον κακό σου τον καιρό και τον μαύρο σου τον φλάρο.
Τι είναι όμως ο φλάρος; Πως βγήκε η έκφραση;
Οέο!
Φλάρος ήταν ο καλόγερος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Αρχικά σήμαινε »αδελφός» και προέρχεται από την λατινική λέξη frater. Στα βενετικά frar.
Στη Σίφνο, όπου και υπήρχε πολύ καθολικό στοιχείο, φλάρο λένε τη Σιφνέικια κεραμική καμινάδα με τρία στόμια που μπαίνει στις σκεπές των σπιτιών. Δηλαδή Οι φλάροι είναι μεγάλα κιούπια, στα οποία ανοίγουν τρύπες προκειμένου να βγαίνει ο καπνός. Με τον καιρό όμως ο φλάρος μαύριζε από τον καπνό και θύμιζε τους καλόγερους με τα ράσα.
Η έκφραση προέρχεται λοιπόν πιθανότατα από τα νησιά του Αρχιπελάγους, που έζησαν επί μακρόν υπό τη βενετική, αλλά και διάφορες άλλες δυτικές κυριαρχίες (που τελούσαν συνήθως σε κάποια σχέση εξάρτησης με τη Γαληνοτάτη).
Υποτίθεται λοιπόν, πως οι ορθόδοξοι νησιώτες, πιστοί στην Ανατολική Εκκλησία, απηχθάνοντο και εδαιμονοποιούσαν τους δυτικούς ιεραποστόλους που κατέφθαναν στους τόπους τους, προσπαθώντας να τους προσηλυτίσουν στον Παπισμό χρησιμοποιώντας το δέλεαρ της φιλανθρωπίας και της εκπαίδευσης.
πηγή: Ετυμολογικό λεξικό (Μπαμπινιώτης)- http://sifnos.wordpress.com/- http://www.slang.gr/